فناوری و تکنولوژی های جدید

داروهای ضد التهابی یک گروه از داروهای مهم هستند که برای کنترل التهاب‌ها و درد‌های مرتبط با بسیاری از بیماری‌ها و عوارض مختلف استفاده می‌شوند. این داروها به دو دسته داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و داروهای ضد التهابی استروئیدی (corticosteroids) تقسیم می‌شوند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن و دیکلوفناک، با کاهش تولید پروستاگلاندین‌ها به عنوان مسیر اصلی خودکاری مرتبط با التهاب فعالیت می‌کنند. این داروها نه تنها در کنترل درد بلکه در کاهش التهاب و تب هم موثر هستند و معمولاً برای درمان التهابات مفصلی مانند التهاب مفاصل روماتوئید، آرتریت، درد عضلانی و حتی دردهای قاعدگی استفاده می‌شوند. داروهای ضد التهابی استروئیدی، مانند پردنیزولون و دکادرون، نیز عمدتاً با کاهش التهاب و بافت‌های ملتهب به کار می‌روند و معمولاً برای درمان بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید، آسم و بیماری‌های التهابی روده استفاده می‌شوند. این داروها می‌توانند اثرات جانبی جدی مانند ضعف عضلات، کاهش ایمنی، و بیماری‌های استخوان و مشکلات چشمی را به همراه داشته باشند، بنابراین مصرف آنها تحت نظر پزشک و با رعایت دقیق دستورات و میزان تجویز شده باید صورت گیرد.

داروهای ضد التهابی یک گروه از داروهای مهم هستند که برای کنترل التهاب‌ها و درد‌های مرتبط با بسیاری از بیماری‌ها و عوارض مختلف استفاده می‌شوند. این داروها به دو دسته داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و داروهای ضد التهابی استروئیدی (corticosteroids) تقسیم می‌شوند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن و دیکلوفناک، با کاهش تولید پروستاگلاندین‌ها به عنوان مسیر اصلی خودکاری مرتبط با التهاب فعالیت می‌کنند. این داروها نه تنها در کنترل درد بلکه در کاهش التهاب و تب هم موثر هستند و معمولاً برای درمان التهابات مفصلی مانند التهاب مفاصل روماتوئید، آرتریت، درد عضلانی و حتی دردهای قاعدگی استفاده می‌شوند. داروهای ضد التهابی استروئیدی، مانند پردنیزولون و دکادرون، نیز عمدتاً با کاهش التهاب و بافت‌های ملتهب به کار می‌روند و معمولاً برای درمان بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید، آسم و بیماری‌های التهابی روده استفاده می‌شوند. این داروها می‌توانند اثرات جانبی جدی مانند ضعف عضلات، کاهش ایمنی، و بیماری‌های استخوان و مشکلات چشمی را به همراه داشته باشند، بنابراین مصرف آنها تحت نظر پزشک و با رعایت دقیق دستورات و میزان تجویز شده باید صورت گیرد.